Dan plots een man met een scooter naast ons die één van de hazen de opdracht gaf om te versnellen. Nu ja er volgde maar 1 vrouw die haas dus geen paniek. Een kilometer verder kwam die man nog eens terug om ook die andere haas aan te moedigen datzelfde tempo te gaan lopen. Nu volgde jammer genoeg de rest van het groepje ook.
Km5: Ik liep dus al lichtjes in het rood maar niks aan de hand dat mocht van de coach. Km 7: dat tempo ligt nu echt wel te hoog ik moet op zoek naar een nieuwe groep, achter ons de grote leegte dus ik met een paar puppy ogen smekend naar collega’s om toch een tweede groep te vormen. Helaas pindakaas, Odeyn alleen in niemandsland. 4 km verder eindelijk een groepje van 4 man waar ik kon aanpikken. Mooi tempo en juist op de stukken wind tegen langs de Amstel, niks verloren, ik rol die Keniaanse vrouwen straks wel op.
Hij vertelde dat je er boeken kan kopen die je hier zelden vind: kan wel zijn Kris maar ik kan niet lopen en lezen tegelijk.
Je kan er langs de grachten lopen je haar los in de wind: Zwijg me van die wind makker, we hadden afgesproken het daar niet meer over te hebben.
Je kan er uren slijten, de parken zijn er groen: Uren slijten dat was niet echt de bedoeling maar je kan wel eens gelijk gaan krijgen en die parken ja niet mis.
Je kan er naar Van Gogh gaan kijken dat zou je eigenlijk wel eens moeten doen: Ja dat had ik beter gedaan ook wat cultuur op zondag.
Je bent er vogelvrij omdat er alles kan: gaat dat nu over drugs Kris? Je weet met al dat gedoe van die TUE’s kan ik daar niet aan meedoen.
Zo dichtbij en toch zo ver is Amsterdam: vooral groot Kris, hoever is dat hier nog zeg!
Voor hij met dat melig refrein kon beginnen klokte ik gelukkig af als 37ste in 2u32. Ver weg van mijn vooropgestelde tijd natuurlijk en ver van mijn Keniaanse vriendinnen verwijderd al was ik er nog wel eentje voorbij gelopen die zich waarschijnlijk van afstand had vergist en dacht dat ze de halve marathon aan het lopen was. Nee kijk respect voor de marathon mannen en vrouwen er komt toch wat meer bij kijken dan goed trainen.
Nu volgt een doldwaze winter met een combinatie van wedstrijden die je niet voor mogelijk houd in tal van continenten en eindigen doen we natuurlijk in de Hel!